Pierwszy prototyp DeLoreana zaprezentowano w 1979 roku. Był on spełnieniem marzeń jego twórcy Johna DeLoreana, który w połowie lat 70. XX w. porzucił posadę wiceprezesa General Motors by stworzyć samochód sportowy. Wyróżniał się bardzo modernistycznym na ówczesne czasy kształtem klina, który zaprojektował Giorgetto Giugiaro, karoserią z nierdzewnej, nielakierowanej stali oraz drzwiami podnoszonymi do góry jak w innym legendarnym pojeździe Mercedesie 300SL. John DeLorean konstrukcję zawieszenia swojego samochodu powierzył inżynierom z brytyjskiej, sportowej marki Lotus. Do napędu zdecydowano się wykorzystać benzynową jednostkę 6-cylindrową o pojemności 2.8 litra wspólnej konstrukcji Peugeota, Renault i Volvo z połowy lat 70. XX w. Jak przystało na sportowy samochód umieszczony z tyłu silnik połączono z 5 biegową skrzynią manualną lub 3 biegową automatyczną. DeLoreana dysponującego mocą 130 KM i momentem obrotowym wynoszącym 208 Nm przy 2750 obr./min można było rozpędzić do 100 km/h w ciągu 8 sekund. Według danych producenta DMC-12  osiągał prędkość maksymalną 225 km/h. Produkcję nowego modelu oficjalnie rozpoczęto w lutym 1981 roku w fabryce DMC w Dunmurry na przedmieściach Belfastu (Irlandia Północna). Wytwarzano go do 1983 roku. Łącznie powstało 8583 sztuk DMC-12. Do 2005 roku przetrwało 6500 egzemplarzy.

Samochód w chwili debiutu miał kosztować 12 tys. dolarów. Wzrost wartości funta szterlinga w stosunku do dolara, kryzys naftowy oraz gospodarczy sprawił, że cena wynosiła 28 tys. dolarów. DeLorean okazał się znacznie droższym samochodem niż pierwotnie zakładano oraz mocno niedopracowanym. Wiele drobnych, aczkolwiek uciążliwych awarii pogrążyło ten pojazd. W kolejnych latach podejmowano próby wskrzeszenia modelu. W 2007 roku na oficjalnej stronie producenta ukazała się wiadomość o wznowieniu w ograniczonej ilości produkcji DMC-12. Samochód miał być wytwarzany z oryginalną jednostką napędową z kilkoma jedynie modyfikacjami podnoszącymi moc w zakładzie w Teksasie. Okazało się, że reklamowane jako nowo wyprodukowane pojazdy były w rzeczywistości odrestaurowanymi, oryginalnymi samochodami z fabryki w Dunmurry. W 2012 roku wszelkie informacje na ten temat zostały usunięte z oficjalnej strony producenta. W 2017 roku ponownie ukazały się wiadomości o wyprodukowanych pojedynczych egzemplarzach DMC-12. Czy to prawda? Tego nie wiemy.

Pewne jest, że DeLorean DMC-12 pomimo krótkiego okresu produkcji i wielu tzw. „chorób wieku dziecięcego” na stałe wpisał się w historię światowej motoryzacji, stając się ikoną popkultury. Rozgłos uzyskał dzięki trylogii filmowej „Powrót do przyszłości” (1985-1990) jako wehikuł czasu. Chętnie był wykorzystywany w wielu teledyskach, na przykład zespołu 2 Brothers on the 4th Floor, duetu Macklemore i Ryan Lewis Thrift Shop, Cleo Zabiorę nas, FKi 1st i Post Malone The Meaning oraz teledysku Tuzza Globale. DeLorean DMC-12 był „bohaterem” w jednym z epizodów serialu Amerykański tata, o tytule DeLorean Story-an.

Michał Świercz