Od ponad wieku samochody Rolls-Royce są ozdabiane maskotką Spirit of Ecstasy, jednym z najbardziej rozpoznawalnych emblematów, jakie kiedykolwiek stworzono. Jednak, co niezwykłe, biorąc pod uwagę jej ogromną sławę i globalny zasięg, aspekty jej historii pozostają otwarte na spekulacje, zamieszanie i niemałe kontrowersje.

• Rolls-Royce ujawnia złożoną ludzką historię stojącą za kultową maskotką Spirit of Ecstasy
• Tajemnica i spekulacje wciąż otaczają aspekty jego początków
• Figurka w ciągu swojego długiego życia przeszła wiele zmian konstrukcyjnych
• Obecny proces produkcyjny sprawia, że ​​każda figurka jest wyjątkowa

„Nasza maskotka Spirit of Ecstasy to najbardziej rozpoznawalny emblemat motoryzacyjny na świecie. Podobnie jak nasza firma i nasze samochody, zmieniała się przez cały czas, ale pozostaje wierna swoim początkom i inspiracji. Wkraczając z Spectre w nową erę, skorzystaliśmy z okazji, aby ponownie odwiedzić naszą cenną ikonę i jej historię, która po ponad 100 latach pozostaje nieskończenie fascynująca, otwierająca oczy i intrygująca. Jest to zarówno ważny rozdział w pamięci marki, jak i bogaty ludzki dramat, który choć jest produktem minionych czasów, wciąż rozbrzmiewa w nas i naszych klientach.” Torsten Müller-Ötvös, dyrektor generalny, Rolls-Royce Motor Cars


Od ponad wieku samochody Rolls-Royce są ozdabiane maskotką Spirit of Ecstasy, jednym z najbardziej rozpoznawalnych emblematów, jakie kiedykolwiek stworzono. Jednak, co niezwykłe, biorąc pod uwagę jej ogromną sławę i globalny zasięg, aspekty jej historii pozostają otwarte na spekulacje, zamieszanie i niemałe kontrowersje.

Gdy marka wkracza w nową erę elektryfikacji, powracamy do legendy, aby oddzielić ustalone fakty i dowody z dokumentów od spekulacji i pogłosek. To opowieść o czterech osobach z różnych środowisk, których indywidualne osobowości i splecione, czasem złożone relacje były genezą najsłynniejszej i najbardziej pożądanej ikony świata.

Głównymi bohaterami tego wyjątkowego dramatu są:

• John Walter Edward Douglas-Scott-Montagu, 2. baron Montagu de Beaulieu (1866-1929). Wybitny pionier motoryzacyjny i wydawca magazynu The Car Illustrated . Jego rodowa siedziba w New Forest jest teraz siedzibą Narodowego Muzeum Motoryzacji.
• Claude Goodman Johnson (1864-1926). Sekretarz Automobilklubu Wielkiej Brytanii i Irlandii (później Królewskiego Klubu Samochodowego), zanim w 1903 roku dołączył do biznesu w The Hon Charles Stewart Rolls. Utalentowany publicysta, jego komercyjna przenikliwość uczyniła go samozwańczym „łącznikiem w Rolls-Royce”.
• Eleanor Velasco Thornton (1880-1915). Jest kluczową postacią w historii Spirit of Ecstasy. Początkowo była aktorką i tancerką, była także asystentką Claude’a Johnsona do 1902 roku, kiedy została kierownikiem biura Lorda Montagu; była także modelką i muzą Charlesa Sykesa.
• Charles Robinson Sykes (1875-1950). Był ilustratorem i rzeźbiarzem, który pracował zarówno dla Lorda Montagu, jak i Claude’a Johnsona. Pod pseudonimem „Rilette” projektował reklamy i okładki magazynów, obecnie uważane za dzieła sztuki.

JAKĄ ZAPLĄTA SIEĆ TKAMY…
Historia Spirit of Ecstasy to bardzo ludzki dramat, w którym fakty i fikcja często się zacierają. Niewątpliwie prawdą jest, że w 1902 niezależny dziennikarz i entuzjasta motoryzacji John Montagu – bogato utytułowany, ale wiecznie pozbawiony gotówki – założył pierwszy brytyjski magazyn motoryzacyjny, The Car Illustrated, i zatrudnił Charlesa Sykesa jako swojego głównego ilustratora. Pewne jest również, że mniej więcej w tym samym czasie przyjaciel Montagu, Claude Johnson, zatrudnił młodą kobietę o imieniu Eleanor Thornton jako swoją asystentkę w Automobile Club, gdzie był sekretarzem generalnym.

Kiedy Montagu poznał Eleanor, która była zarówno bardzo inteligentna, jak i znana ze swojej urody, został natychmiast oczarowany i zaproponował jej posadę Office Managera w swoim magazynie. Zgodziła się, a arystokratyczny wydawca i jego nowy kolega – 14 lat młodszy i skromny pochodzący z południowego Londynu – wkrótce rozpoczęli 13-letni romans, który był równie namiętny i szczery, jak nieunikniony i potajemny.

W 1903 roku Eleonora zaszła w ciążę. Ona i Montagu zdecydowali, że najlepiej będzie, jeśli dziecko zostanie adoptowane po urodzeniu. Przez kilka sekund Eleonora trzymała niemowlę Joan, po czym podała ją Montagu, instruując go, aby „nigdy więcej nie wymieniał imienia dziecka”. Eleonora nigdy więcej jej nie zobaczyła; ale jej ojciec to zrobił. Zaaranżował (i opłacił) wychowanie Joanny początkowo przez byłego sierżanta z jego pułku i jego żonę, a później lekarza i jego żonę. Przez kolejne lata odwiedzał swoją córkę, która znała go tylko jako wuja Johna, i robił, co mógł, aby ją wesprzeć, w granicach przyzwoitości i tajemnicy.


MUZA DLA IKONY?
To tutaj zaczynają się łączyć różne wątki tej historii. Sykes i Eleanor spotkaliby się oczywiście dzięki swojej pracy wIlustrowany samochód ; ale co intrygujące, znali się już. Kilka lat wcześniej Eleanor wynajęła pokoje w The Pheasantry, kolonii artystów przy Kings Road w Chelsea. Tutaj żyła sekretnym podwójnym życiem: za dnia skromna, szanowana, profesjonalna asystentka Johnsona w The Automobile Club; zmysłowa tancerka egzotyczna i modelka życia nocą. Jednym z artystów, dla których regularnie pozowała, był Charles Sykes.

Chociaż Sykes był zatrudniony przez Montagu jako ilustrator, był także utalentowanym rzeźbiarzem, studiował pod kierunkiem wybitnego profesora Edouarda Lanteriego w Royal College of Art. W 1903 wyrzeźbił trofeum wzorowane na Eleanor, aby Montagu zaprezentował go na wyścigu Gordona Bennetta. Kolejna praca Sykesa, zatytułowana Bacchante, był pokazywany w Akademii Królewskiej i Salonie Paryskim. Jej twarz i figura są również uderzająco podobne do jego długoletniej muzy.

W tym okresie (dokładna data nie jest znana) Sykes wyprodukował maskotkę dla Rolls‑Royce Silver Ghost firmy Montagu. Nazywana „Szeptem” była to mała aluminiowa statuetka młodej kobiety w powiewających szatach z palcem wskazującym przy ustach. Potwierdzono, że Eleonora była wzorem: czy maskotka była wyrazem uznania Sykesa dla jego przyjaciela i pracodawcy, czy też została wykonana za namową Eleanor jako prezent dla kochanka, pozostaje tajemnicą. Niezależnie od prawdy, Montagu umieszczał ją na każdym samochodzie Rolls-Royce’a, który posiadał aż do swojej śmierci w 1929 roku; być może jako dyskretne potwierdzenie miłości do Eleonory, którą tak długo trzymał w tajemnicy.

Powszechna mądrość głosi, że „Szept” był inspiracją dla Ducha Ekstazy; i dlatego maskotka jest wzorowana na Eleanor Thornton. Jest to pociągająca i logiczna koncepcja, a podobieństw jest wystarczająco dużo, by ją wspierać. Ale po raz kolejny historia nie jest tak jednoznaczna, jak się wydaje.


POŁĄCZENIE ROLLS-ROYCE’a
W 1910 roku Claude Johnson, niegdysiejszy pracodawca Eleanor, powraca do narracji. Nie będąc już w The Automobile Club, był teraz dyrektorem zarządzającym Rolls-Royce’a, firmy współzałożonej przez jego byłego partnera biznesowego, The Hon Charles Stewart Rolls, i genialnego inżyniera Henry’ego Royce’a.
Royce’a już irytowało coś, co uważał za bezsmakowe maskotki zdobiące korki chłodnicy na samochodach Rolls-Royce, w tym czarne koty, diabły i jowialny policjant. Claude Johnson zauważył jednak otwarcie i argumentował, że powinni stworzyć własną maskotkę, która poprawiłaby Rolls-Royce’a, a nie go poniżyła. W końcu Royce niechętnie się zgodził; a za pośrednictwem swojego przyjaciela Montagu Johnson zlecił stworzenie go Charlesowi Sykesowi.

Johnson miał już w głowie obraz tego, jakiego rodzaju ozdoby chciał. Podczas podróży do Paryża był pod wrażeniem kunsztu greckiego marmurowego posągu „Nike z Samotraki”, bogini zwycięstwa, wyrzeźbionego w 190 r. p.n.e. i wystawionego w Palais du Louvre od 1883 roku. , jest przedstawiana jako uskrzydlone bóstwo zstępujące z niebios, ubrane w powiewającą tunikę i płaszcz. Niestety, koleje czasu i losu pozbawiły ją rąk i głowy.

„Chcę czegoś pięknego, takiego jak Nike”, powiedział Johnson do Sykesa. „Idź i spójrz na to”. Sykes to zrobił, ale szybko zdecydował, że Nike jest zbyt bojowy i dominujący, by być odpowiednią maskotką Rolls-Royce’a. Ponieważ często podróżował w Srebrnych Duchach Montagu, wierzył, że bardziej delikatna, eteryczna postać lepiej wyrażałaby wdzięk, ciszę i subtelną moc marki. Po raz kolejny jego muzą była prawie na pewno Eleanor Thornton.

Ale nawet tutaj pozostają wątpliwości. Choć wydaje się bardzo prawdopodobne, że Eleonora była wzorem dla całej postaci Ducha Ekstazy , twarzmoże być tym, co innego, bo jest doskonałym podobizną kobiety, z którą Sykes miał bliski i pełen uwielbienia związek – jego matki, Hannah Robinson Sykes. Niektórzy spekulują, że Sykes wykorzystał swoją wyobraźnię do stworzenia kobiecej sylwetki, która zadowoliła jego artystyczne oko i wizję ideału kobiecości.


CO JEST W NAZWIE?
Nowa maskotka Sykesa początkowo nazywała się „Duch szybkości”. Tytuł, który uczyniłby ją nieśmiertelną, pojawia się w liście Rolls-Royce’a do Johna Montagu. Firma opisuje w nim swoje poszukiwania maskotki, która oddałaby „ducha Rolls-Royce’a – mianowicie prędkość z ciszą, brak wibracji, tajemnicze ujarzmienie wielkiej energii, piękny żywy organizm o niezwykłej gracji niczym żeglarstwo jacht”.

W liście dodano, że kiedy Sykes projektował swoją „pełną wdzięku małą boginię”, miał na myśli „Ducha Ekstazy, która jako swoją największą rozkosz wybrała podróżowanie po drogach i wsiadła na dziób samochodu Rolls-Royce, by rozkoszować się świeżością powietrze i muzyczny dźwięk jej trzepoczących draperii”.

Rolls-Royce zarejestrował Spirit of Ecstasy jako swoją własność intelektualną w 1911 roku. Warto jednak zauważyć, że nie otrzymała bezwarunkowego błogosławieństwa żadnego z jej założycieli. Sir Henry Royce nie lubił żadnych maskotek; i The Hon Charles Stewart Rolls nigdy nie spojrzał na nią, ponieważ została stworzona po jego śmierci w wypadku lotniczym w czerwcu 1910 roku. Prawie wyłącznie dzięki wizji, bystrości i czystej sile charakteru Claude’a Johnsona, że ​​istnieje.

Jego instynkty okazały się słuszne, gdy w 1920 roku Rolls-Royce wziął udział w konkursie Spirit of Ecstasy w Paryżu, aby znaleźć najlepszą maskotkę samochodu na świecie. Wygrała oczywiście, a Sykes otrzymał złoty medal.

Nieczęsto też docenia się fakt, że Spirit of Ecstasy był „opcjonalnym dodatkiem” aż do 1939 roku. Być może odzwierciedlając nieosłabioną niechęć Sir Henry’ego, maskotki zdobiły tylko około 40% z około 20 000 samochodów dostarczonych w tym okresie, choć wiele z nich pojawiło się później zmodernizowany.


ZMIENIAMY SIĘ Z CZASAMI
Spirit of Ecstasy jest cechą charakterystyczną marki Rolls-Royce od 1911 roku. Ale podobnie jak marka i jej samochody stale ewoluowały i zmieniały się wraz z upływem czasu, tak i ona sama przeszła okresowe przemiany.

W swojej oryginalnej formie z 1911 roku była posągowa ^w jej bosych stopach _; w latach sześćdziesiątych przeszła osiem iteracji i miała bardziej drobną wysokość 4 5/16 ^cala ₍ ~ 11 cm). Odległość od jej nosa do czubka jej rozpostartej szaty również proporcjonalnie się zmniejszyła, z pięciu cali do trzech. Na przestrzeni dziesięcioleci pojawiły się również subtelne różnice w jej podstawowym kształcie, postawie i precyzyjnym nachyleniu jej „skrzydeł”.

Bardziej radykalnie, klienci kupujący modele od 1934 do 1959 mieli opcję klęczącej sylwetki, która według niektórych lepiej pasowała do ówczesnych projektów nadwozi.

W latach 70. niektóre kraje próbowały zakazać maskotki ze względów bezpieczeństwa. Na przykład w Szwajcarii klienci w ogóle nie mogli jej pokazywać, a po otrzymaniu ich samochodów stwierdzili, że marnieje w schowku na rękawiczki. Typowym eleganckim i pomysłowym rozwiązaniem Rolls-Royce’a było zamontowanie maskotki na sprężynowej podstawie, która za jednym dotknięciem pozwoliła jej zatopić się w kaloryferze w bezpieczny sposób. Ten mechanizm cofania przekształcił się w płynny, pełen gracji ruch zwany „wznoszeniem” i jest standardową cechą każdego samochodu Rolls-Royce ręcznie budowanego w Goodwood.


PRZETWORZONE NA NOWOCZESNĄ ERĘ
Jednym z wielu niezwykłych aspektów historii Spirit of Ecstasy jest to, że od 1911 roku każda figurka była osobiście odlewana, wpisywana i ręcznie wykańczana przez samego Charlesa Sykesa. Jego córka, Josephine, przejęła władzę w 1928 roku i trwała do czasu, gdy produkcja została przerwana przez wybuch wojny w 1939 roku. Każdy Spirit of Ecstasy z tego okresu różni się zatem minimalnie od pozostałych.

Obecnie są one wytwarzane przez specjalistów z Southampton w Anglii przy użyciu procesu odlewania woskiem, łączącego metody i materiały sprzed ponad 5000 lat z technologią XXI wieku.

Każda figurka jest oparta na trójwymiarowym obrazie wygenerowanym komputerowo, odwzorowanym cyfrowo z oryginalnego Spirit of Ecstasy. Korzystając z tego obrazu, wykwalifikowani rzemieślnicy stworzyli solidne narzędzie odlewane, wykonane ręcznie przy użyciu frezów o średnicy zaledwie 0,2 mm, aby zapewnić dokładne odwzorowanie nawet najdrobniejszych szczegółów. Z tego odlewanego narzędzia stworzyli bardzo dokładny woskowy model figurki, który następnie pokryto ceramiką. Po wyschnięciu tej powłoki wosk stopił się, pozostawiając idealną formę, z której zostałby pobrany nowy odlew.

Każda figurka powstaje poprzez wypełnienie formy roztopioną stalą nierdzewną w temperaturze 1600 °C. Gdy stal ostygnie, forma zostaje otwarta, aby odsłonić Ducha Ekstazy w całej okazałości. Ostateczna przemiana odbywa się w Dziale Wykończeniowym w procesie zwanym kulkowaniem. Odlew jest wypiaskowany przez miliony kulek ze stali nierdzewnej o średnicy zaledwie 17 tysięcznych cala (0,04 mm), które pomagają polerować powierzchnię bez ścierania. Po obróbce, ostatecznym polerowaniu lustrzanym i rygorystycznej kontroli jakości, ukończona figurka zajmuje należne jej miejsce nad kultowym grillem Rolls-Royce’a.

W 2020 roku Rolls-Royce zaprezentował The Spirit of Ecstasy Expression. W tym całkowicie nowym wyglądzie projektanci przerysowali ją w uproszczonej, nowoczesnej formie, która ma służyć jako symbol graficzny w ramach zaktualizowanej tożsamości korporacyjnej marki. Generowana komputerowo, przyjazna w Internecie ilustracja przekształca krzywe figurki w wstęgę równoległych linii, która faluje i zmienia się w zależności od ustawienia. Został zaprojektowany, aby wywoływać ruch; jedwabista, płynna forma, która wydaje się układać i przepływać po powierzchniach fizycznych i cyfrowych.

Dzisiaj Rolls-Royce Motor Cars ogłosił, że Spirit of Ecstasy przybierze nową formę dla jej ozdoby na Spectre, pierwszym elektrycznym samochodzie marki. Jest bardziej opływowa i pełna wdzięku niż kiedykolwiek wcześniej – to idealny emblemat dla najbardziej aerodynamicznego Rolls-Royce’a, jaki kiedykolwiek stworzono, a także dla uświetnienia dziobu naszej śmiałej elektrycznej przyszłości.

Najwcześniejsze prototypy Spectre mają współczynnik oporu powietrza (cd) wynoszący zaledwie 0,26, co czyni go najbardziej aerodynamicznym Rolls-Roycem, jaki kiedykolwiek powstał. Oczekuje się, że liczba ta ulegnie poprawie podczas wyczerpujących testów produktu przeprowadzonych w 2022 r


. KONIEC SPRAWY
30 grudnia 1915 r. Montagu i Eleanor Thornton jedli obiad w salonie pierwszej klasy statku pasażerskiego P&O SS Persia.Płynęli przez Morze Śródziemne w drodze do Indii, gdzie Montagu został mianowany szefem transportu mechanicznego armii brytyjskiej. Eleonora miała zejść na ląd w Port Saidzie i wrócić na czas do Anglii.

Statek został trafiony torpedą i zatonął w niecałe pięć minut. Eleanor Thornton wraz z setkami innych pasażerów nigdy więcej nie widziano.

Montagu miał jednak szczęście. Po 38 godzinach dryfowania w łodzi ratunkowej, cierpiący ze złamanym ramieniem i uszkodzonym płucem, on i garstka innych ocalałych zostali zabrani przez przelatujący liniowiec. Podczas rekonwalescencji na Malcie jako gość gubernatora cieszył się słodko-gorzkiej przyjemności czytania własnych nekrologów w londyńskich gazetach.

Montagu nigdy nie pogodził się ze stratą Eleonory, o czym oczywiście nigdy nie mógł wspomnieć publicznie. Ale przez resztę życia była z nim duchem, gdziekolwiek podróżował swoim samochodem Rolls-Royce.

Źródło: Rolls-Royce