Model 440 pokazano po raz pierwszy w czerwcu 1988 r. Był to 5-drzwiowy samochód rodzinny, dzielący technikę i technologie ze sportowym coupe 480. Tym samym Volvo zademonstrowało na bardzo serio, że przedni napęd to odpowiedni kierunek w rozwoju aut. Prace nad samochodem, który później nazwano „440”, zaczęły się jeszcze w roku 1978. Był to nowy projekt, który miał przeprowadzić firmę Volvo i jej samochody w przyszłość. Zabawa polegała na swobodnym myśleniu i dążeniu do gwiazd – więc cały projekt nazwano „Galaxy” („galaktyka”).

We wrześniu 1980 r. gotów był pierwszy prototyp z napędem na przednie koła. Choć jego zadaniem było testowanie najróżniejszych funkcji, jego wygląd już wówczas bardzo przypominał samochód, który później nazwano „modelem 440”. Prototyp jednak nosił nazwę G4 i nosił już cechy, do których dążyło Volvo. Miał przedni napęd, dawał radość z prowadzenia. Wnętrze było przestronne, ale wymiary zewnętrzne pozostały kompaktowe. Projekt „Galaxy” zaowocował sporo potem stworzeniem aż dwóch modeli. Większy, 850, zaprezentowany w lecie 1991 roku, miał największy wpływ na rynek, ale to program 400 jako pierwszy przyniósł owoce już w kilka lat wcześniej. Tę część projektu przejęły firmy podległe Volvo w Holandii w roku 1992 – i to tam kontynuowano prace rozwojowe.

Pierwszym z nowych, przednionapędowych modeli Volvo było sportowe coupe 480, które oficjalnie zaprezentowano na salonie genewskim w 1986 r. Choć był to model niszowy, zrobił ogromne wrażenie i przetarł drogę dla pokazanego w dwa lata potem 440 – auta, które zdobyło mnóstwo klientów w klasie średniej niższej. Volvo 440 było nowoczesnym hatchbackiem z praktyczną kanapą dzieloną na dwie części. Konsola centralna kokpitu była skierowana w stronę kierowcy, ułatwiając mu dostęp do elementów sterowania. Stylistyka wykończenia wnętrza nawiązywała do serii 700, co widać było także w gładkich burtach i niemal pionowo ustawionych szybach bocznych. Wszystkie silniki były 4-cylindrowymi konstrukcjami z pojedynczym wałkiem rozrządu w głowicy, a gama rozciągała się od 1,6 l aż po 2,0 l, w tym 1.7 Turbo.

Oczywiście priorytetem było bezpieczeństwo – hamulce z systemem ABS były dostępne jako opcja już w roku 1989. Napinacze pasów bezpieczeństwa i airbagi były montowane opcjonalnie od rocznika 1991, zaś zintegrowany system ochronny w kolizjach bocznych Volvo, SIPS, wprowadzono w tym modelu w roku 1994. Model ten produkowany był w Limburgii, w holenderskim mieście Born, gdzie wytwarzano poprzednie modele Volvo – 340/360 – i gdzie powstawał także model 480.

Kolejny model serii 400 – 460, sedan na bazie 440, dłuższy o 10 cm – pokazano w roku 1989. Produkcję Volvo 444 60 zakończono w listopadzie 1996 r.; jego następcy – S40/V40 – byli wówczas wytwarzani równolegle do serii 400 przez ponad rok.

Osiem faktów o Volvo 440, których nie znaliście:

1. Volvo 440 było także dostępne w wersji policyjnej – było wykorzystywane jako standardowy radiowóz zarówno przez krajowe siły policyjne, jak też przez lokalne służby porządkowe w takich krajach, jak Holandia.
2. Seria 400 nigdy nie była oferowana w wersji kombi, ale dwie zewnętrzne firmy designerskie proponowały swym klientom takie odmiany. ASC Detroit ze Stanów Zjednoczonych stworzył design i plany konstrukcyjne, zaś francuski Heuliez zbudował prototyp 440 kombi. Jeden z tych samochodów stanowi dziś element kolekcji w Muzeum Volvo.
3. Projekt Volvo 440 stworzył Peter van Kuilenburg, designer w Volvo Car B.V., ale jego kształt bazował na prototypie G4, narysowanym przez szefa Działu Designu – Jana Wilsgaarda.
4. Pewna holenderska firma oferowała zestaw do przeróbki na kombi. Klapa bagażnika była usuwana i w jej miejsce montowano dach, boczne okna i klapę z włókna szklanego. Volvo nie miało z tym nic wspólnego – nawet nie wyraziło zgody na takie zabiegi „tuningowe”.
5. W roku 1992 w serii imprez rallycrossowych brało udział Volvo 440, do którego zamontowano silnik Volvo 2.3 16V o mocy 715 KM. Auto to miało także napęd 4×4.
6. Model 440 Turbo był seryjnie wyposażany w komputer podróżny, który wyświetlał zużycie paliwa, średnią prędkość, zasięg, temperaturę oleju i płynu chłodzącego, a także temperaturę zewnętrzną. Po włączeniu zapłonu, wyświetlacz pokazywał komunikat „OK”, jeśli poziom oleju był prawidłowy.
7. 1 grudnia 1991 r. Volvo Car B.V. zakończyło produkcję serii 400. Dalszym wytwarzaniem zajęła się firma NedCar B.V. Nowy producent był wspólną własnością rządu holenderskiego, Volvo Personvagnar AB oraz Mitsubishi Motors.
8. Poprzednikiem serii 400 był pojazd koncepcyjny LCP 2000. Projekt „Light Component Project” zapoczątkowano w roku 1983, a jego produktem był ultralekki pojazd, w pełni jeżdżący. LCP 2000 stworzono z różnych lekkich materiałów. Miał poprzecznie zamontowany silnik i napęd na przednie koła.

Źródło: Volvo